شاید این اتفاق برایتان پیش آمده باشد که برای یک ورزش صبحگاهی با دوچرخه تان به جاده بزنید اما آب و هوا طبق میلتان پیش نرفته باشد و درگیر یک آب و هوای نامساعد شوید. در این گونه مواقع نباید بترسید و باید از این اتفاقات درس بگیرید تا در صورت رو به رو شدن دوباره بتوانید از پس آن به خوبی بر بیایید.
یک داستانی را برایتان تعریف می کنم که برای یکی از همراه کنندگان آیبایک اتفاق افتاده است. در اوایل پاییز دو دوست وارد یکی از مسیرهای زیبای کوهستانی دوچرخه سواری شدند. این مسیر حدود 45 کیلومتر بود و برای صعود به قله کوه برنامه ریزی شده بود. آن ها سواری را در ساعت 7:18 صبح شروع کردند و هدفشان این بود که در کمتر از 3 ساعت برنامه را به پایان برسانند.
در نزدیکی قله و در پیچ نهایی قبل از قله، ابرهای تیره از ناکجاآباد ظاهر شدند و آن ها انتظار این آب و هوا را نداشتند. اما خب طوفان ساعت نداشت و به سرعت اتفاق افتاد. تا به قله رسیدند، تگرگ شروع به بارش کرد. در این حین سعی می کردند با لباس های اضافی خودشان را گرم کنند اما قطر تگرگ ها انقدر زیاد بود که حتی پوشیدن لباس های بیشتر هم تاثیری نداشت علاوه بر این رعد و برق هم می زد که وضعیت نگران کننده ای بود. در عرض چند دقیقه جاده ها بیش از چند سانتی متر از گل و لای پوشیده شدند. برای کشش بیشتر باد لاستیک هایشان را کم کردند و به آرامی از همان مسیری که صعود کرده بودند، پایین آمدند.
با وجود تعدد زیاد لباس ها اما ضد آب نبودند و آن ها خیس شدند و همینطور می لرزیدند که باعث می شد کنترل دوچرخه برایشان سخت شود. زمانی که تقریباً در نیمه راه به پایین کوه برگشتند، یک جیپ را دیدند که پارک کرده بود. تقریباً بدون هیچ حرفی، دو مرد بیرون آمدند و به آن ها گفتند که سوار شوند تا با استفاده از بخاری کمی گرم شوند. این افراد دوچرخه هایشان را پشت ماشین قرار دادند و آن ها را تا نزدیک ترین شهر رساندند.
با اینکه حدود یک ماه از این ماجرا می گذرد اما فکر کردن به این واقعه هنوز هم آسیب زاست. این افراد به خوبی برنامه ریزی کرده بودند اما به یکسری نکات توجه نکرده بودند. در ادامه قرار است نکاتی را بررسی کنیم که به شما کمک می کند از چنین شرایطی جون سالم به در ببرید تا این اتفاق دوباره برای فرد دیگری تکرار نشود.
بدانید چه تصمیماتی بگیرید!
گیر افتادن در آب و هوای بد از آن دسته خطراتی است که به طور متعدد مخصوصا در فصول سرد سال برای افراد اتفاق می افتد. آب و هوا در کوه ها (و در بسیاری از مکان های دیگر) می تواند سریع تر از آنچه تصور می شود تغییر کند که حتی در بسیاری از اوقات پیشبینی های آب و هوایی را هم زیر سوال می برد.
در شرایطی که آب و هوا به طور غیرمنتظره ای تغییر می کند، باید تصمیم بگیرید که در آن شرایط و با توجه به منابع شما چه تصمیمی امن تر است. گاهی اوقات این تصمیم به معنای پناه گرفتن در محل و انتظار برای تمام شدن طوفان است و گاهی به معنای مبارزه برای پایین آمدن و خارج شدن از این شرایط نامساعد است. اگر می توانید سرپناهی پیدا کنید تا بتوانید 10 دقیقه منتظر بمانید و ببینید آیا قرار است طوفان بگذرد. گاهی اوقات این کار بهترین اقدام است. اگر واقعاً در این شرایط قرار گرفته‌اید و هیچ گزینه‌ای برای سرپناه وجود ندارد، پس خارج شدن از آن وضعیت واقعاً تنها راه است.
پیش بینی ها را بررسی کنید
پیشبینی های آب و هوا مفید هستند اما در کوه ها آنچنان هم دقیق نیستند. در داستانی که پیش
آمده بود پیشبینی آسمان نیمه ابری، باد آرام و احتمال بارش خفیف بعد از ساعت 2 بعد از ظهر بود. در اکثر کشورها به خصوص ایران، رعد و برق در صبح طبیعی نیست. این موضوع می تواند در طول فصل باران های موسمی اتفاق بیفتد.
ما توصیه می کنیم از رادار استفاده کنید. این ابزار به شما یک آب و هوای لحظه ای را نمایش می دهد. اگرچه پیش بینی کننده نیست و باید به این نکته توجه کنید که رادار در محیط های کوهستانی نمی تواند همه چیز را ببیند، زیرا زمین برخی از پرتوهای رادار را مسدود می کند.
به طور کلی بهتر است درباره هواشناسی بیشتر بدانید تا بتوانید علائم هشدار دهنده را بهتر متوجه شوید و آنچه را در می بینید تشخیص دهید و پیشبینی نسبی داشته باشید. به عنوان مثال پوشش ابر یا بارش در صبح غیرعادی است و یک هشدار قرمز است. پیشبینی ها را از قبل بررسی کنید و هر ویژگی آب و هوا را که در پیشبینی ها نمایش داده می شود، علامت گذاری کنید. به طور معمول، فشار بالا باعث ایجاد آب و هوای پایدار می شود. جبهه های سرد و سیستم های فشار نیاز به بررسی دقیق دارند.
یک دستگاه ارتباطی همراهتان داشته باشید
میلیون ها چیز در یک موقعیت حساس در ذهن شما می گذرد. یکی از چیزهایی که اکثر دوچرخه سواران خارجی در این موقعیت ها استفاده می کنند ابزار Garmin inReach است که یک ارتباط ماهواره ای برقرار می کند و می تواند برای تماس با خدمات اضطراری استفاده شود. درست است که این گونه ابزارها در ایران چنان کاربردی ندارند اما بهتر اشت یک وسیله یا شماره ارتباطی اضطراری داشته باشید تا در این مواقع بتوانید ارتباط بگیرید.
Garmin inReach یک دستگاه محبوب است که برای دسترسی آسان تر می توانید به راحتی آن را هر جایی قرار دهید. بهتر است از گزینه SOS (کمک در شرایط بسیار اضطراری) استفاده نکنید مگر در شرایط ناخوشایندی باشید که واقعا به آن احتیاج دارید. اگر در چنین شرایطی گیر کردید بهتر است از آن استفاده کنید اما ممکن است ساعت ها طول بکشد تا پاسخی دریافت کنید.
بهترین اقدام برای زمانی که درخواست کمک کردید این است که در جای خود بمانید. اگر می ترسید یا فکر می کنید ممکن است سرما بخورید، پایین بیایید اما بدانید که پس از ارسال سیگنال کمک در راه است.
لوازم مناسب را همراهتان داشته باشید
علاوه بر ابزار های دوچرخه، تلمبه و تیوب، لباس های ضد آب و یک وسیله ارتباط ماهواره‌ای باید همراهتان باشد.
هنگام همراه بردن لباس های اضافی به همه شرایط فکر کنید. حتما لباس های گرم را همراهتان ببرید اما حواستان به لباس های ضد آب هم باشد. اگر قرار است لباس همراه خود ببرید حتما یادتان باشید که یک دست لباس ضد آب هم همراهتان باشد تا خشک و گرم بمانید.
برخی از دوچرخه سواران یک پتوی تاشو مسافرتی سبک همراه خود می برند یا چند کیسه زباله! در این شرایط حتی اگر لباس های بارانی هم نداشته باشید می توانید این وسایل را روی لباس هایتان قرار دهید و گرم و خشک بمانید.
دوچرخه و بدن خود را برای شرایط آماده کنید
هنگام پایین آمدن از جاده های خیس یا لغزنده، برای کشش بیشتر، بهتر است مقداری از باد لاستیک هایتان را کاهش دهید. در هنگام سواری برای صعود به قله بهتر است باد لاستیکتان روی 40 psi تنظیم باشد و هنگام پایین آمدن این عدد باید بر روی 30 psi قرار داشته باشد.
همچنین اگه فرمانتان مانند فرمان های کورسی دارای حالت دراپ یا شاخ گاوی های به سمت پایین است، بهتر است دستانتان را روی آن ها قرار دهید و پایین بیایید. این کار مرکز ثقل شما را پایین می آورد و فشار بیشتری را به لاستیک جلو وارد می کند که باعث افزایش کشش و تعادل در هنگام سواری در سراشیبی می شود .
آهسته حرکت کنید
در این چنین مواقع باید تمرکز خود را بر روی کاهش سرعتتان بگذارید. یک جمله معروف هست که می گوید ” آهسته برو تا سریع تر بروی”. اساساً این جمله به معنای عصبانی نشدن است. به جای اینکه سعی کنید با بیشترین سرعت ممکن و بدتر کردن اوضاع، وقت خود را هدر دهید، سعی کنید حرکات هوشمندانه انجام دهید. در هر موقعیتی که باعث وحشت می شود همیشه خوب است که نفس بکشید و سعی کنید وانمود کنید که قسمت ترسناک سناریو آنجا نیست.
در مصرف غذا کوتاهی نکنید
همیشه باید حداقل 1.5 برابر مقدار هیدراتاسیون (آبرسانی بدن) و کالری که فکر می کنید برای سواری خود نیاز دارید، همراه خود داشته باشید. اگر بیش از آنچه انتظار دارید در بیرون از خانه گیر، باید چیزی برای خوردن و نوشیدن همراهتان داشته باشید.
چیزهایی را انتخاب کنید که دسترسی و خوردن آنها آسان است، مانند ژل و خوراکی های جویدنی! پس حتما مطمئن شوید که کالری و نمک کافی دریافت می کنید. اگر در حال حرکت یا نگران آب و هوا هستید، بهتر است غذای واقعی را برای زمانی که سفرتان تمام شد ذخیره کنید.
