چگونه از ساییدگی تایر یا لاستیک دوچرخه جلوگیری کنیم؟

شاید یکی از بخش هایی که توسط دوچرخه سواران نادیده گرفته می شود، فرسودگی یا ساییدگی لاستیک دوچرخه باشد. علاوه بر اون اطلاعات و دانش درباره لاستیک های دوچرخه چندان در اینترنت فارسی یافت نمی شود یا پیدا کردن این اطلاعات بسیار سخت است. با این حال یادگیری یکسری اصول اولیه در رابطه با فرسودگی لاستیک ضروری است. ما در آیبایک تلاش کردیم تا اطلاعات هرچند ناچیزمان را با شما به اشتراک بگذاریم.

لاستیک‌هایی که بیش از حد فرسوده شده‌ باشند، مستعد پاره شدن یا پنچر شدن هستند و این موضوع برای دوچرخه سوار می تواند بسیار خطرناک باد. بنابراین بهتر است به طور منظم لاستیک‌ های خود را بررسی کنید.

داشتن دانش (و البته چند ابزار) به شما آرامش خاطر زیادی در دوچرخه سواری های شما می دهد، بنابراین می توانید با خیال راحت رکاب بزنید.

 

بر روی لاستیک به دنبال چه علائمی باشید؟

یک بازرسی چشمی ساده می تواند اطلاعات زیادی در مورد وضعیت آج شما ارائه دهد.

به دنبال ترک یا چین ‌خوردگی در دیواره جانبی، سایش قابل مشاهده در آج و هر نوع سوراخ یا پارگی باشید که می‌ تواند منجر به پاره شدن لاستیک شود.

اگر به طور منظم لاستیک های خود را با فشار مناسب خود باد نمی کنید (فشار مناسب عدد PSI است که بر روی جدا کناری لاستیک درج شده)، احتمالاً ابتدا متوجه ساییدگی بیشتری در طرفین لاستیک خواهید شد تا وسط. لاستیک ‌های دوچرخه می ‌توانند تا حدود زیادی فرسوده شوند و همچنان قابل استفاده باشند، اما بدانید که آج کمتر به معنای چسبندگی کمتر است و اگر مجبور شوید در حین دوچرخه ‌سواری حرکات ناگهانی انجام دهید، می تواند فوق العاده خطرناک باشد.

اگر سوراخ یا بریدگی قابل توجهی بر روی لاستیک خود پیدا کردید، زمان تعویض آن فرا رسیده است. ارزش این ریسک را ندارد که بر روی چیزی سوار شوید که ایمن نیست یا می تواند به شما آسیب برساند، حتی اگر به اندازه کافی برای تعمیر آن آماده باشید.

 

 

چگونه به مرور زمان سایش یا ساییدگی لاستیک دوچرخه را کاهش دهیم؟

یکی از مهم ترین کارهایی که می توانید قبل از هر سواری انجام دهید، چک کردن فشار هوا است. اگر به طور منظم دوچرخه سواری می کنید، ارزش دارد که یک تلمبه دوچرخه خریداری کنید تا همیشه همراهتان باشد. (سعی کنید نحوه باد زدن و تنظیم فشار لاستیک را بلد باشید.)

چاله ها و ناهمواری هایی که در طول مسیر وجود دارند و آب و هوای بد فرسودگی را تسریع می کنند. این موضوع عمدتاً برای لاستیک ‌های جاده‌ای و توریستی صدق می‌کند اما اگر رشته ی شما دوچرخه سواری کوهستان باشد ممکن است لزوماً این دو مورد تاثیر آنچنان زیادی نداشته باشد چرا که دوچرخه های کوهستان لاستیک های محکمی دارند که به سادگی با این دو مورد آسیب نمی بینند.

اگر ترمزهای دوچرخه شما از نوع ترمز لقمه‌ایست، آن‌ها را مرتباً بررسی کنید تا مطمئن شوید که لقمه ها به طوقه آسیب نمی زنند. اگر متوجه هر نوع تعامل ناهموار یا غیرعادی بین لقمه ها و طوقه شدید، ممکن است نیاز به تنظیم کابل یا ترمز داشته باشید که می توانید برای انجام این کار به یک مکانیک دوچرخه رجوع کنید. هر تغییر غیرعادی می تواند لاستیک ها را در یک نقطه خاص سریعتر فرسوده کند.

 

 

لاستیک های مختلف دوچرخه چقدر باید دوام بیاورند؟

یک تایر خوب دوچرخه باید 1500 کیلومتر دوام بیاورد البته در صورتی که به درستی باد شده و در شرایط خوب استفاده شود. همچنین نوع سواری شما بر روی عمر لاستیک ها تاثیر می گذارند.

هرچه جاده‌ها ناهموارتر باشند، لاستیک ‌ها سریع‌ تر فرسوده می ‌شوند. یک سواری سریع یک ساعته که در آن 30 کیلومتر رکاب می زنید، سایش بیشتری نسبت به یک سواری آهسته یک ساعته که 10 کیلومتر رکاب می زنید، ایجاد می کند.

همانطور که در بالا ذکر شد، دوچرخه سواران کوهستان ممکن است متوجه شوند که زمین ناهمواری که در آن رکاب می زنند، آسیب زیادی به لاستیک هایشان وارد نمی کند و این به خاطر این است که در یک سواری معمولی شما مسافت بیشتری را طی می کنید که منجر به فرسودگی سریع تر لاستیک می شود.

 

 

تیوب و بدون تیوب (تیوبلس)

اکثر دوچرخه ‌های سطح مبتدی و روزمره با لوله‌ های بادی در داخل لاستیک یا همان تیوب ساخته می شوند، به این معنی که یک لوله لاستیکی بادی وجود دارد که هوا را ذخیره می کند و شکل تایر را حفظ می کند.

همانطور که از نام آن پیداست، لاستیک‌ های “بدون تیوب” مجموعه خاصی هستند که شامل یک درزگیر (چسب تیوبلس) در لاستیک می ‌شود تا اطمینان حاصل شود که هوا حفظ شده می ماند و عدم وجود تیوب به این معنی است که حتی اگر پنچر شود، ممکن است همچنان بتوانید از لاستیک استفاده کنید (حتی اگر در اثر ساییدگی لاستیک دوچرخه ایجاد شده باشد). لاستیک به عنوان درزگیر شکاف را پر می کند. لاستیک های تیوبلس اغلب در مدل ‌های سطح بالای دوچرخه یافت می شوند. اگر لاستیک تیوبلس دارید بهتر است دو بار در سال، سیلانت یا چسب تیوبلس را در لاستیک‌ های بدون تیوب تزریق کنید تا سواری بهینه خود را حفظ کنید.

 

 

دوچرخه های برقی و فرسودگی لاستیک

بیشتر دوچرخه ‌های برقی سنگین هستند که به معنای سایش بیشتر و سریع ‌تر تایرهاست. شرکت‌ های تولید دوچرخه شروع به تولید لاستیک ‌های مخصوص دوچرخه‌های برقی کرده‌اند که دارای محافظ‌های اضافی در برابر سوراخ‌ شدن و پشتیبانی بیشتر از دیواره ‌های جانبی برای رسیدگی بهتر به نیازهای دوچرخه سوار هستند. البته این موضوع چندان در کشور عزیز ما ایران صادق نیست و به نظر می رسد بسیاری از دوچرخه های برقی لاستیک های معمولی دارند.

در هر صورت، همچنان مهم است که به سایش تایرهای دوچرخه برقی خود توجه بیشتری داشته باشید، زیرا حداقل به طور بالقوه متوجه انواع مختلف سایش خواهید شد که ممکن است نیاز به برنامه تعویض متفاوتی نسبت به دوچرخه های معمولی داشته باشد. همچنین، به خاطر داشته باشید که اگر موتور بر روی توپی لاستیک عقب قرار گرفته باشد و لاستیکتان در هنگام رکاب زدن آسیب ببیند، تقریباً غیرممکن است که موتور را به درستی خارج کنید و لاستیک را تعمیر کنید. در اینجا بهتر است که به یک مکانیک مراجعه کنید.

 

 

ابزارهایی که برای تعمیر لاستیک نیاز دارید

حتما قبل از اینکه اتفاق جدی برای شما پیش بیاید، بهتر است یاد بگیرید که چگونه خودتان لاستیک را تعمیر کنید. همچنین سعی کنید همیشه لوازم مورد نیاز برای پنچرگیری را همراه خود داشته باشید تا ساییدگی لاستیک دوچرخه شما را اذیت نکند.

اگر در حین دوچرخه سواری احساس می کنید که مشکلی برای لاستیک پیش آمده، اولین کاری که باید انجام دهید این است که به یک نقطه امن بروید که در آن بتوانید آسیب را به دور از ترافیک یا تردد ماشین ها ارزیابی کنید. اگر نحوه تعمیر و یا تعویض لاستیک را بلد باشید این کار نهایتا چند دقیقه طول خواهد کشید.

اهرم دوچرخه: مجموعه خوبی از اهرم های دوچرخه به شما کمک می کند تا لاستیک را بدون فشار جدا کنید.

مجموعه آچار شش گوش کوچک: آچارهای شش گوش برای جدا کردن و تعویض چرخ‌ ها یک انتخاب عالی هستند. آن ها قابلیت این را دارند که در هر تعمیر کوچک یا بزرگی به شما کمک کنند.

تلمبه:  تلمبه دوچرخه یک ابزار ضروری است که همیشه باید همراه خود داشته باشید.

درزگیر (چسب تیوبلس) مسافرتی: درزگیر لاستیک هر از گاهی خراب می شود پس بهتر است که همراه خود یک درزگیر یا چسب تیوبلس داشته باشید.