239 کالا
دوچرخه کوهستان
اگرچه دوچرخه کوهستان (به انگلیسی: Mountain bike) از ابتدای تاریخ دوچرخه وجود نداشته است اما مسلماً محبوب ترین نوع دوچرخه به شمار میرود. دوچرخههای کوهستان از زمان پیدایش خود در چند دهه پیش، پیشرفت و نوآوری مداومی را پشت سر گذاشتهاند، شاید بیش از هر نوع دوچرخه دیگری.
چیزی که زمانی یک نوع اختراع تخصصی دوچرخه بود، به سرعت به یک نوع دوچرخه همه کاره و همه جانبه تبدیل شد که حتی تازهکاران و حرفهایها در سطوح مختلف سنی و مهارتی از آن لذت میبرند.
ما در آیبایک یک راهنمای کامل برای کسانی که واقعا علاقهمند به دوچرخه سواری هستند آماده کردهایم تا به طور کامل با این سبک از دوچرخه آشنا شوید و حتی بنابر نیاز خود بتوانید از خرید دوچرخه کوهستان لذت ببرید.
خرید دوچرخه کوهستان
خرید بهترین دوچرخه کوهستان نیاز به اطلاعات دارد و بر اساس شرایطی که قرار است از آن ها استفاده کنید باید دوچرخه خود را انتخاب کنید.
مانند سایر انواع دوچرخه، چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد دوچرخه های کوهستان در رابطه با نحوه کار، علت متفاوت بودن آن با سایر سبکها، مواردی که هنگام خرید باید به آنها توجه کرد و جنبههای مختلف دیگر وجود دارد.
خبر خوب این است که ما در اینجا برای شما یک راهنمای کامل دربارهی دوچرخه کوهستان آماده کردیم و تمام اطلاعات حیاتی و ضروری که باید در رابطه با آن بدانید را مورد بحث قرار دادهایم تا خرید دوچرخه کوهستان خود را راحت تر انجام دهید و به یک متخصص کامل در این حوزه تبدیل شوید. در نهایت اینکه در ازای این راهنما برای ما دعا کنید ?
دوچرخه کوهستان چیست؟
علیرغم آنچه از نام آن پیداست، دوچرخههای کوهستان چیزی فراتر از دوچرخههای مخصوص کوهستان هستند.
دوچرخه کوهستان دوچرخه ای است که عمدتاً برای دوچرخه سواری خارج از جاده طراحی شده است. دوچرخههای کوهستان شباهتهایی با انواع دیگر دوچرخهها دارند اما دارای ویژگیهای استراتژیک هستند که برای افزایش دوام و عملکرد در زمینهای ناهموار طراحی شدهاند.
دوچرخههای کوهستان معمولاً شامل یک قاب سبک، سیستم تعلیق جلو یا کامل، لاستیکهای فرمان بزرگ، چرخهای بادوام، ترمزهای قدرتمند و دندههای پایینتر برای بالا رفتن از زمینهای شیبدار هستند. این دوچرخهها معمولاً در مسیرهای کوهستانی، ناهموار، پرفراز و نشیب و انواع مسیرهای بدون آسفالت استفاده میشوند.
یک دوچرخه کوهستان به گونهای طراحی شده است که سریع، پرشتاب و پاسخگوی نیاز هر فردی باشد، اما همچنین دارای ویژگیهای خاصی است که به آن اجازه میدهد تا با موانع مختلفی که در زمین های خارج از جاده با آنها روبرو میشوید، مقابله کند. این موانع شامل برجستگیها، چالهها، سنگهای بزرگ، ریشه درختان و طیف گستردهای از موانع دیگر است که میتوانید در مسیرهای خارج از جاده با آنها مواجه شوید.
در حالی که برخی از انواع دوچرخه کوهستان بیشتر از انواع دیگر برای زمینهای ناهموارتر طراحی شده اند، همه دوچرخههای کوهستان شباهتهایی دارند که حول محور ارائه کشش بهتر، جذب ضربه و راحتی کلی در خارج از جاده طراحی شدهاند.
آنها همچنین دوام بیشتری نسبت به انواع دیگر دوچرخهها دارند، زیرا دوچرخه سواری خارج از جاده میتواند به دلیل ضربه و برخورد اجسام ناشی از زمینهای ناهموار، روی قابها و سایر اجزای آن تأثیر بگذارد.
قیمت دوچرخه کوهستان
قیمت دوچرخه های کوهستان متغیر است و به مواردی چون برند آنها، جنس بدنه، نوع دوچرخه کوهستان، جنس لوازم و قطعات به کار برده شده، سایز و لوازم جانبی آن ها بستگی دارد که با کمی اولویت بندی می توانید دوچرخه مورد علاقه خود را پیدا کنید.
در ادامه سعی شده اطلاعاتی که برای انتخاب دوچرخه کوهستان خود نیاز دارید بررسی شود و با علم به همهی قطعات و نوع سواری خود بهترین گزینه را انتخاب کنید.
راهنمای خرید دوچرخه کوهستان
خب برای اینکه بتوانید انتخاب درستی داشته باشید در ابتدا لازم است با انواع سبکهای دوچرخه کوهستان آشنا شوید و سپس در مورد قطعات آن اطلاعات کسب کنید.
راهنمای انتخاب سایز دوچرخه کوهستان
برای انتخاب دوچرخه های کوهستان نیاز است تا سایز مناسب خود را پیدا کنید. برای این کار دو راه وجود دارد. روش اول به این طریق است که ارتفاع داخلی پای خود را اندازه گیری کنید. قسمت داخلی پا یعنی از کف پا تا فاق شما. بعد از اندازه گیری آن می توانید برای دقیق تر کردن محاسباتتان قدتان را هم اندازه گیری کنید. سپس با توجه به جدول زیر، سایز مناسب خود را انتخاب کنید. دقت داشته باشید که دوچرخه 26 به دلیل جامع بودن سایز خود در مدل های دوکاربره (کوهستان – روزمره/تفریحی) شامل قد 163 تا 178 سانتی متر است. البته تنها در مدل هایی که به عنوان دوچرخه تفریحی استفاده می شوند.

انواع دوچرخه کوهستان
دوچرخه های کوهستان در واقع انواع مختلفی دارند. هر کدام طرح های خاص خود را دارند که به آدوچرخه سوار اجازه می دهد سواری مناسبتری را بر اساس شرایط و زمین تجربه کند.
دوچرخه تریل (Trail Bike)
دوچرخههای تریل رایج ترین نوع دوچرخه کوهستان هستند و برای استفاده عمومی بهترین گزینه هستند. آنها از نظر طراحی بسیار متنوع هستند و یک دوچرخه کوهستانی همه جانبه را هدف قرار می دهند که برای عبور از مسیرهای سخت مجهز است و در کنار این موضوع قدرت کافی، وزن نسبتاً کم و میزان راحتی بیشتری را فراهم می کند.
این دوچرخهها میتوانند هم به صورت تعلیق جلو و هم به صورت سیستم تعلیق کامل عرضه شوند و در بازه قیمتی بسیار مقرون به صرفه و ارزان تا بسیار گرانقیمت قرار میگیرند. آنها برای پایین آمدن مناسب هستند اما بیشتر برای کوهنوردی و زمینهای صاف تر طراحی شده اند. در حالی که آنها می توانند مسیرهای ناهموار و کوهستانی را اداره کنند، در صورت نیاز در سطوح صافتر خارج از جاده هم سریع عمل میکنند.
دوچرخه کراس کانتری (Cross Country Bike)
دوچرخههای کراس کانتری که به عنوان دوچرخههای کوهستان XC نیز شناخته میشوند، بیشتر برای دوچرخه سواری رقابتی و مسابقهای استفاده میشوند. این سبک سواری گهگاه شامل برخی زمینهای ناهموارتر میشود اما عمدتاً شامل مسیرهای هموارتر و مسطحتر خارج از جاده است.
سرعت و استقامت در سواری کراس کانتری بیشتر به چشم میخورد. دوچرخههای XC معمولاً بسیار سبک وزن هستند و طراحی قاب کمتری دارند که برای صعود و زمینهای صاف مناسبتر است.
اکثر دوچرخههای کوهستانی کراس کانتری دارای سیستم تعلیق جلو هستند اما این سیستم معمولاً در سمت کوتاهتر است تا کارایی و سرعت پدال زدن را حفظ کند.
فریم های فیبر کربنی در بین دوچرخه سواران مسابقهای و رقابتی کراس کانتری محبوبیت بسیار زیادی دارد که حتی ممکن است به دلیل سبک بودن فریم، سیستم تعلیق کامل را انتخاب کنند.
دوچرخه پهن (Fat Bike)
دوچرخههای چاق یا فت بایک سبک نسبتا جدیدی از دوچرخههای کوهستان هستند که در چند سال اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کردهاند. یک فت بایک دارای لاستیک های بزرگتر نسبت به انواع دیگر است، معمولاً 3.8 اینچ (97 میلی متر) یا بزرگتر و طوقههای 2.6 اینچ (66 میلی متر) یا پهن تر. این سبک برای قسمتهای کم فشار زمین طراحی شده است تا امکان سوار شدن بر روی زمین های نرم و ناپایدار مانند برف، ماسه یا گل را فراهم کند.
این دوچرخه ها به طور گسترده در مناطق برفی و قسمتهایی که شن و ماسه زیادی وجود دارد، استفاده می شود. حالت پهن لاستیک ها سطح بسیار بهتری از کشش و کارایی کلی را هنگام سواری بر روی زمینهای شل فراهم می کند.
قاب یک دوچرخه چاق میتواند بین مدلهای مختلف متفاوت باشد اما نسخههای سنتیتر آن طراحی مشابه دوچرخههای تریل دارند، فقط با طوقههای پهنتر که میتوانند چرخها و لاستیکهای پهنتر را در خود جای دهند.
دوچرخه تمام کوهستانی (All-Mountain Bike)
همانطور که از نام آن پیداست، دوچرخههای تمام کوهستانی برای کنترل دامنه وسیعی از زمینها در مناطق کوهستانی یا تپهای ساخته شدهاند. آنها اساساً نوعی تلاقی بین دوچرخههای تریل و دوچرخههای دانهیل هستند که مقداری از ویژگیهای هر دو را ارائه میدهند تا به یک دوچرخه کوهستانی کاملا کاربردی منجر شود که میتواند سرازیریهای تندتر و مسیرهای تهاجمی را تحمل کند.
قاب یک دوچرخه تمام کوهستانی عمدتاً همان ساختار دوچرخه تریل است. تفاوت های اصلی در قسمت سیستم تعلیق و شاید کرپی و فرمان باشد. سیستم تعلیق یک دوچرخه تمام کوهستانی بیشتر از یک دوچرخه تریل خواهد بود و تقریبا همیشه یک تعلیق کامل را ارائه میدهد.
دوچرخه های تمام کوهستانی همچنین دارای ترمزهای قویتر، چرخها و لاستیکهای پهن تر خواهند بود. نتیجه نهایی دوچرخهای است که برای نگه داشتن در سراشیبی های تند مجهزتر است و در عین حال سرعت کافی را در قسمت های کم تقاضای دوچرخه سواری ارائه می دهد. دوچرخه جاینت سال هاست که در زمینه مدل های تمام کوهستانی در صدر قرار دارد و اکثر دوچرخه سواران حرفه ای این سبک آن را به خوبی می شناسند.
دوچرخه سراشیبی (Downhill Bike)
دوچرخههای دانهیل یا سراشیبی منحصراً برای سرازیریها طراحی شدهاند. آنها از طراحی قاب ناپایدار استفاده میکنند که دوچرخه سوار را در موقعیت راحتتر و کنترلشدهتری نگه میدارد که امکان جابجایی آسانتر در سرعتهای بالا را فراهم میکند.
دوچرخه دانهیل همیشه از سیستم تعلیق کامل استفاده می کند همچنین طوری طراحی شدهاند که در سرعتهای بالا در برابر هرگونه ضربهای مقاوم باشند و کنترل آن هنگام پایین آمدن راحتتر باشد.
دوچرخههای دانهیل برای سطوح مسطح یا حتی دوچرخه سواری در مسیرهای سنگین در نظر گرفته نشدهاند. هر دوچرخه سواری که سعی میکند از دوچرخه سراشیبی در هر چیزی به جز زمینهای تهاجمی، سخت و سراشیبی استفاده کند، کار کردن با آن بسیار دشوار و فوق العاده ناکارآمد خواهد بود.
تفاوت دوچرخه کوهستان با دوچرخه های دیگر
دوچرخه های کوهستان با مدل های خودشان تفاوت کمی دارند اما با دوچرخه های دیگر تفاوت بیشتری دارند. در اینجا دوچرخه های کوهستان را با انواع دیگر دوچرخه مقایسه کردهایم تا درک بهتری از این دوچرخه ها داشته باشید.
مقایسه دوچرخه کوهستان با دوچرخه جاده
دوچرخه های کوهستان تقریباً در هر جنبه ای برعکس دوچرخه های جاده هستند. آن ها برای تریل سواری سبک تا سنگین و یا برای سراشیبی واقعی در نظر گرفته شده اند.
دوچرخه کورسی از تنه کوچکتری نسبت به دوچرخه کوهستان ساخته شده است. دوچرخه های کوهستان دارای تنه و بدنه ضخیم تری هستند که برای ایجاد ثبات و جذب ضربه در نظر گرفته شده است و بدنه آن به منظور ایجاد موقعیت سواری آرام تر و راحت تری برای دوچرخه سوار طراحی شده است، برخلاف دوچرخه های جاده ای که خم شدن به جلو را تشویق می کنند.
دوچرخه جاده هیچ گونه سیستم تعلیقی چه در جلو و چه در عقب ندارد. هرگونه جذب ضربه از جاده به لاستیک ها و خم شدن جزئی فریم واگذار می شود که در بیشتر موارد منجر به یک دوچرخه سواری بسیار سفت و سخت می شود. دوچرخه های کوهستان تقریباً همیشه نوعی سیستم تعلیق دارند، حداقل در دوشاخه جلو.
صندلی در دوچرخه کوهستان کمی شیک تر است و پوشش وسیع تری را نیز فراهم می کند. دوچرخه های جاده صندلی های بسیار کوچکی با بالشتک های کم تری دارند.
دنده های دوچرخه جاده برای همه چیز از صعودهای تند گرفته تا سرعت های بسیار زیاد، قدرت و برد بیشتری دارند. دوچرخه های کوهستان نیز دارای دنده های متعدد هستند اما نسبت های متفاوت و گاهی اوقات مقدار کمتری دارند.
ترمز تنها ویژگی مشترک دوچرخه های جادهای و کوهستانی است. هر دو نوع از ترمزهای کالیپر رینگ یا ترمز دیسکی استفاده می کنند.
چرخ های دوچرخه های کوهستان در مقایسه با دوچرخه های جادهای بسیار بادوام تر و قوی تر هستند و برای چسبندگی بهتر و جذب ضربههای بیشتر، لاستیکهای آن پهن طراحی شده اند. دوچرخه های جاده دارای لاستیک های باریک و صاف هستند.
دوچرخه های جاده ای منحصراً برای جاده های آسفالته ساخته شده اند که سرعت و کارایی آن ها را بر روی آسفالت بسیار بیشتر از دوچرخه های کوهستانی می کند. اگرچه دوچرخه های کوهستان را می توان در پیاده رو ها یا حتی برای رفت و آمد استفاده کرد، اما در حد دوچرخه های جاده ایدهآل این کار نیستند، به خصوص اگر دوچرخه کوهستانی باشند که برای زمین های ناهموار در نظر گرفته شده باشند. دوچرخه کمپ برندی است که سال ها در هر دو زمینه جاده و کوهستانی در حال فعالیت است و هر ساله در صدر 3 برند پرفروش و جهانی قرار می گیرد. این برند بارها تاکید کرده که به هیچ وجه سعی نکنید از از دوچرخه هایی که سبک متفاوتی دارند در زمین های مخصوصشان استفاده کنید. مثلا به هیچ وجه از دوچرخه کوهستان برای مسابقات جاده ای استفاده نکنید چرا که این کار می تواند ضررهای جبران ناپذیری را به دوچرخه شما وارد کند.
مقایسه دوچرخه کوهستان با دوچرخه BMX
دوچرخه های BMX و دوچرخه های کوهستان به جز دوچرخه بودن، وجه اشتراک زیادی ندارند.
یک دوچرخه BMX بسیار کوچکتر از یک دوچرخه کوهستانی است و دارای یک تنه بسیار فشرده و ضخیم است که می تواند سنگین تر هم باشد. صندلی آن بسیار پایین است و موقعیت کلی دوچرخه سواری نیز بسیار متفاوت است. در واقع، اکثر دوچرخه سواران BMX به ندرت روی صندلی مینشینند.
در حالی که یک BMX برای حرکات آکروباتیک، شیرین کاری و پرش ساخته شده است، اما به لاستیک های ضخیم و بزرگی متکی است که ضربه گیر ندارد. دوچرخه های BMX در واقع فقط برای کورس ها و پارک ها در نظر گرفته شده اند تا اینکه برای سفر در مسافت های طولانی یا مسیرهای پیاده روی استفاده شوند.
یک دوچرخه کوهستان چندین دنده دارد اما دوچرخه BMX فقط تک سرعته است. هر دو دوچرخه دارای ترمز دستی هستند اما یک BMX اغلب فقط ترمز عقب دارد، اگرچه برخی از انواع خاصی دارای ترمز جلو و عقب هستند.
مقایسه دوچرخه کوهستان با دوچرخه هیبریدی
بهترین دوچرخه های هیبریدی نوعی ترکیب از دوچرخه جاده و کوهستان هستند. آن ها برای این طراحی شده اند تا سرعت و کارایی بیشتری نسبت به دوچرخه های کوهستانی ارائه دهند، در حالی که تعادل در ناهمواری و موقعیت سواری راحت تر را حفظ می کنند.
چارچوب و طراحی یک دوچرخه هیبریدی ترکیبی برابر از این دو است. شما یک قاب و تنه ضخیم تر و مستحکم تر از یک دوچرخه کوهستان را به همراه نمای سبک تر و باریک تر دوچرخه های جاده ای می بینیدد. این باعث صرفه جویی در وزن می شود، در حالی که به دوچرخه سوار موقعیت سواری معمولی تری می دهد و توانایی اداره کردن زمین های ناهموار را آسان تر می کند.
سیستم های دنده و ترمز بیشتر شبیه دوچرخه های کوهستانی هستند و به شما دنده های کافی برای مطابقت با هر سناریویی را می دهند. فرمان و اهرم های ترمز در اصل مانند دوچرخه های جاده ای هستند، اگرچه ممکن است دوشاخ آن کمی بلندتر باشد.
لاستیک ها و چرخ های دوچرخه های هیبریدی نیز شباهت بیشتری به دوچرخه های کوهستانی دارند، اما باریک تر از این طیف هستند. لاستیکهای هیبریدی همچنین برای کشش بهتر در خاک یا در شرایط مرطوب دارای مقداری آج سبک هستند.
دوچرخه های هیبریدی به عنوان دوچرخه های رفت و آمد در نظر گرفته شدهاند، در حالی که هنوز میتوانند در صورت نیاز، در سبک آفرودهم شرکت کنند. آن ها کم و بیش نسخهای از دوچرخههای کوهستانی هستند، در حالی که سرعت و مانور بیشتری را ارائه می دهند که در دوچرخه های جادهای مرسوم است.
آناتومی و اجزای دوچرخه کوهستان
دوچرخه کوهستان با اجزا و ویژگی های مختلف آن تعریف می شود. در اینجا به تجزیه و تحلیل کامل آناتومی دوچرخه کوهستان و آنچه که آن را با دیگر دوچرخه ها متمایز می کند، می پردازیم.
تنه یا بدنه
تنه دوچرخه های کوهستان به گونه ای ساخته شده اند که ناهموار باشند و در برابر ضربه های فراوان مقاومت کند. شکل و طراحی واقعی فریم یا بدنه بسته به نوع دوچرخه کوهستان، می تواند بسیار متفاوت باشد. به عنوان مثال، بدنه یک دوچرخه کراس کانتری یا تریل استاندارد، طراحی سنتی تری دارد که از لوله بالایی صاف، پایه های عقب مثلثی و لوله پایینی شیبدار استفاده می کند.
دوچرخههای تعلیق کامل بسته به سازنده، در طرح ها و شکل های مختلفی تولید می شوند.
در بیشتر موارد، بدنه دوچرخه کوهستان، دوچرخه سوار را تشویق می کند تا در حالت نشسته در وضعیت عمودی تری بنشیند که کنترل و راحتی بهتری را فراهم می کند. همچنین به بالا رفتن از شیب ها کمک می کند، مگر اینکه دوچرخه سراشیبی باشد.
مواد به کار رفته در تنه یا بدنه می توانند متفاوت باشند اما آلومینیوم رایج ترین فلز مورد استفاده است. این فلز تقریبا از قیمت مناسبی برخوردار است و همچنین دارای محدوده وزنی قابل قبولی است که باعث می شود دوچرخه کوهستان وزن سبکی داشته باشد.
فولاد یا آهن یکی دیگر از موادی است که گاهی اوقات استفاده می شود اما ممکن است کمی سنگین باشد. تیتانیوم یک ماده بسیار بادوام است که بسیار سبک هم است اما در دوچرخه های گران قیمت و رده بالا استفاده می شود.
فیبر کربن برای مدتی در بین سازندگان دوچرخه جاده ای محبوب بوده است و در دنیای دوچرخه کوهستان نیز محبوبیت خود را آغاز کرده است، به ویژه برای دوچرخه های کراس کانتری که سعی می کنند تا حد امکان سبک باشند.
چرخ، لاستیک، طوقه
این اجزا در دوچرخه های کوهستانی اولویت زیادی دارند زیرا تنها چیزی است که بین شما و زمین وجود دارد. لاستیک های دوچرخه کوهستان بسیار بادوام هستند و دارای طرح های آج دستگیرهای هستند که میتواند به کشش کمک کند. لاستیک های جلو اغلب دارای یک آج زاویه دار در مرکز برای کنترل بهتر هستند در حالی که لاستیک های عقب دارای آج افقی هستند که در هنگام شتاب گیری به فرورفتن در زمین کمک می کند.
اکثر دوچرخه های کوهستانی از سیستم استاندارد برای باد کردن استفاده می کنند اما لاستیک های تیوبلس به دلیل مقاومتشان در برابر فشار زیاد، محبوبیت بیشتری پیدا کردهاند.
لاستیک دوچرخه کوهستان در فرمت های مختلفی وجود دارد اما طراحی سنتی پره ها بیشترین استفاده را دارد. این چرخ ها معمولاً از آلیاژ آلومینیوم ساخته می شوند و مقاومت بیشتری در برابر ضربه های ناشی از تنش و جهش دارند.
سیستم دنده
سیستم های دنده اکثر دوچرخه های کوهستانی دارای سرعت های متعددی برای انتخاب هستند که تنظیمات ایدهآل را برای همه چیز، از سرعت های زیاد در بخشهای صاف تر، تا دنده های بالاتر برای صعودهای طاقت فرسا و بخشهای سخت تر سواری به شما می دهند.
برخی از دوچرخه ها ممکن است سه چرخ دنده در طبق قامه داشته باشند، اما استاندارد دو چرخ دنده است که مجموع سرعت آن ها بین 12 تا 17 است.
دسته دنده ها وظیفه انتقال فیزیکی زنجیر به چرخ دنده های مختلف را بر عهده دارند. یک دنده جلو برای ست زنجیر و یک دنده عقب برای کاست وجود دارد.
همه چیز از طریق شیفترهایی که روی فرمان نصب شده اند کنترل می شود. رایج ترین نوع شیفتر از مکانیزمی شبیه به ماشه استفاده میکند که با انگشتان شست در حالی که فرمان را در دست گرفتهاید، کار میکند.
فرمان
فرمان دوچرخه کوهستانی ممکن است جزئی نسبتاً ساده به نظر برسد، اما اندازه ها و سبک های مختلف می تواند نقش مهمی در راحتی کلی دوچرخه و قابلیت مانور آن داشته باشد.
دستههای دوچرخه کوهستان تا انتها صاف هستند، اگرچه برخی ممکن است دارای انحناها یا فرورفتگیهای جزئی در وسط محل اتصال کرپی باشند.
کرپی همان چیزی است که دوشاخ را به فرمان وصل می کند. کرپی های کوتاه تر، فرمان را نزدیک جلوی بدنه نگه می دارند در حالی که کرپی های بلندتر فرمان را کمی به سمت بیرون می کشند. این طراحی معمولاً برای دوچرخههای کراس کانتری که به سرعت و موقعیت بیشتری نیاز دارند ایده آل تر است.
زین یا صندلی
دوچرخه سواران کوهستان زمان زیادی را ممکن است روی زین ننشینند اما هنوز یک جزء ضروری است. زین های دوچرخه های کوهستانی بزرگ تر از زین های دوچرخه های جاده ای هستند و می توانند بالشتک بیشتری نیز داشته باشند.
پایه زین وظیفه قرارگیری زین را بر عهده دارد که شامل ارتفاع و زاویه است. برخی از پایه های صندلی به جای سیستم تعلیق بدنه عقب، یک کمک فنر کوچک برای راحتی بیشتر دارند. برخی از سواران کراس کانتری پایه های صندلی معلق را ترجیح می دهند.
ترمز
ترمزهای لقمهای سال ها در دوچرخه های کوهستانی مورد استفاده قرار می گرفتند. این سیستم های ترمز از یک سیستم کالیپر دو محوره استفاده میک نند که هنگام کشیدن اهرم به هر طرف طوقه دوچرخه فشار وارد میکند. لنت های ترمز با طوقه تماس پیدا می کنند و باعث کند شدن یا توقف آن می شوند.
در طول دهه گذشته، ترمزهای دیسکی به محبوبیت بیشتری از ترمزهای لقمهای دست یافتهاند. ترمزهای دیسکی در شرایط مرطوب و گل آلود بسیار بهتر عمل می کنند و همچنین کنترل آن آسان تر است. آن ها همچنین فشار کمتری به انگشتان میآورند و در صورت بروز مشکل به دوچرخه شما آسیب نمی رسانند.
فروش دوچرخه کوهستان
قبل از خرید حتما به اورجینال و اصل بودن محصول دقت کنید. روش های مختلفی برای شناسایی اورجینال بودن محصولات وجود دارد که می توانید با بررسی هرکدام از صحت اصل بودن آن ها اطمینان حاصل کنید. در ضمن محصولی که خریداری می کنید حتما باید گارانتی بدنه داشته باشد.
ما در آیبایک مفتخریم که تمامی محصولات را به صورت اورجینال خدمت شما مشتریان گرامی تقدیم کنیم و برای ان که از این موضوع مطمئن باشید، به همراه خریدتان برگهی ضمانت اصالت کالا را پیوست کردهایم. در ضمن تمامی دوچرخه ها دارای 2 سال گارانتی شرکتی هستند و در کنار تمامی این موضوعات ما پایین ترین قیمت دوچرخه را برای شما تضمین می کنیم تا بهترین تجربه خود را در آیبایک رقم زده باشیم.
در صورت وجود هرگونه ابهام یا سوالی می توانید با پشتیبانی آیبایک تماس حاصل فرمائید.
براساس کاربری، متریال و قطعات جانبی به کار رفته متفاوت است اما به طور کلی دوچرخه های کوهستان در بازهی قیمتی 5.900.000 تومان تا 48.000.000 قرار دارند.
دوچرخه های الکس و جف در دسته دوچرخه کوهستانی ارزان و اقتصادی اما با کیفیت بالا و دوچرخه کمپ، جاینت، ژیتان و w standard در دسته دوچرخه حرفهای کوهستان قرار میگیرند.قیمت دوچرخه های کوهستان بین چه بازهای قرار دارد؟
بهترین برندهای دوچرخه کوهستان چیست؟