4 نکته برای دوچرخه سواری ایمن تر در برف!

دوچرخه سواری در برف و یخ یک چالش بسیار جذاب است. در زمستان باید مراقب دمای بسیار پایین، بادهای سرد و شرایط جاده‌ای نامناسب باشید. اگرچه جاده های یخی و برفی باعث می شوند تا بسیاری از دوچرخه سواران از رکاب زدن در بیرون صرف نظر کنند، اما می توانید با در نظر گرفتن یکسری نکات و تمرین مداوم، به دوچرخه سواری در این هوای چالش برانگیز ادامه دهید.

در این مقاله سعی کرده ایم تا از راهنمایی دو مربی خبره جهانی که به صورت تخصصی به دوچرخه سواران رکاب زدن در هوای زمستانی و برفی را آموزش می دهند، استفاده کنیم.

1. دوچرخه خود را برای برف آماده کنید.

همانطور که استفاده از چراغ دوچرخه در شب واجب است، آماده کردن دوچرخه هم برای شرایط برف و یخبندان واجب است. تحت یک قاعده کلی، بهتر است از دوچرخه هایی استفاده کنید که لاستیک پهن دارند مانند دوچرخه های ساحلی!

روی زمین های یخی، تایرهای میخ دار (که مجهز به میخ های فلزی روی آج هستند) بهترین چسبندگی را دارند اما سنگین و پر سر و صدا هستند. در برف سبک، تایرهای زمستانی معمولی هم می توانند کار شما را راه بیندازند.

علاوه بر اطمینان از داشتن لاستیک های مناسب، به فشار مناسب لاستیک (PSI) نیز نیاز دارید. فشار لاستیک باید  کمی کمتر از حد معمول استفاده در جاده های صاف و کفی باشد. فشار پایین ‌تر به لاستیک اجازه می‌ دهد تا لاستیک تماس بیشتری با زمین داشته باشد و کشش بهتری ایجاد کند.

برای جلوگیری از پاشیدن گل و لای لاستیک، بهتر است از گلگیر دوچرخه مناسب فصل زمستان استفاده کنید. اگر دوچرخه شما مانند برخی از دوچرخه های کورسی یا مسابقه ای پایه‌ اختصاصی گلگیر ندارد، می‌توانید از گلگیرهایی استفاده کنید که مستقیماً به دوچرخه شما متصل می ‌شوند. اگر به صورت گروهی دوچرخه سواری می کنید، بهتر است از یک گلگیر استفاده کنید تا دید دوستانتان را از بین نبرید.

مانند دوچرخه سواری های عادی در نور کم، هرگز بدون چراغ های جلو، عقب و وسایل بازتابنده (انواع شبرنگ) از خانه خارج نشوید تا مطمئن شوید هنگام دوچرخه سواری در برف رانندگان می توانند به خوبی شما را مشاهده کنند (فرقی ندارد که در روز رکاب می زنید یا شب).

2. مسیر خود را برنامه ریزی کنید.

قبل از اینکه شروع به دوچرخه سواری در برف کنید، کمی وقت بگذارید و فکر کنید که کدام جاده ها به بهترین نحو به رانندگی شما کمک می کنند. ما به دوچرخه سواران توصیه می کنیم که به دنبال جاده هایی باشند که اغلب رفت و آمد زیادی دارند یا نور خورشید زیادی به آن ها تابیده می شود.

نکته اختصاصی: توجه داشته باشید که کدام جاده ها در روزهای صاف بیشترین آفتاب را دریافت می کنند و مشاهدات خود را در گزارش تمرین یا برنامه ردیابی تناسب اندام خود ثبت کنید. حتی می توانید حین رکاب زدن جاده هایی که بیشترین تردد را دارند، تحت نظر بگیرید.

همچنین، همیشه حواستان به انباشته‌ های برف روی شانه‌ های جاده باشد که ذوب شدن آن‌ ها بیشتر طول می‌ کشد و ممکن است پر از زباله و نمک باشد که می‌ تواند باعث خوردگی قطعات دوچرخه‌تان مانند زنجیر و خودرو شود. بعد از یک دوچرخه سواری جانانه، ایده خوبی است که دوچرخه خود را با یک پارچه مرطوب پاک کنید یا آن را به طور کامل بشویید تا از انباشته شدن کثیفی جلوگیری کنید.

3. تکنیک های دوچرخه سواری را بلد باشید.

دوچرخه سواری در برف و یخ به معنای حرفه ای بودن است. مربی های دوچرخه سواری به دوچرخه سواران توصیه می کنند که همیشه در مورد آنچه ممکن است در یک خیابان لغزنده منتظرشان باشد فکر کنند: “این جاده به کجا می رود؟ آیا در پایین این تپه تابلوی ایست وجود دارد؟ اگر این مسیر را انتخاب کنم و مشکلی پیش بیاید آیا امکان دارد کسی به من کمک کند؟» این سوالات می تواند به شما کمک کند برای موارد غیرمنتظره آماده شوید.

فرمان دادن در شرایط لغزنده کمی متفاوت است. در جاده‌های خشک، ممکن است دوچرخه‌تان را با حرکت دادن از این طرف به طرف دیگر در اطراف پیچ‌ ها مانور دهید اما روی یخ و برف، هدایت فرمان‌تان مؤثرتر از خم شدن است. این بی شباهت به استراتژی ها و مهارت هایی نیست که مربیان برای آموزش دوچرخه سواران استفاده می کنند. از بالاتنه خود برای هدایت دوچرخه از طریق پیچ استفاده کنید نه اینکه را به آن متمایل کنید. مطمئن شوید که چشمان خود را به سمت جایی که می خواهید با «نگاه کردن به پیچ» معطوف کنید.

هنگام ترمزگیری قبل از توقف کامل، از هر دو کت ترمز استفاده کنید تا به کنترل سرعت خود کمک کنید، درست مانند شرایط عادی. اما یادتان باشد ترمزگیری در جاده های یخی و برفی مدت زمان بیشتری طول می کشد.

هنگام چرخش، کاهش سرعت و ترمز لازم است قبل از اینکه سرعت دوچرخه کم شود، آن را انجام دهید. قطعا دلتان نمی خواهد از چراغ قرمز عبور کنید و تصادف داشته باشید، بنابراین زودتر ترمز کنید.

هنگام رکاب زدن در سربالایی، از جا به‌ جایی بیش از حد وزن به جلو خودداری کنید تا چرخ عقب شما وزن کافی داشته باشد و از سر خوردن جلوگیری کند. به خاطر داشته باشید که ایستادن می تواند این تعادل را از بین ببرد.

هنگام رکاب زدن در سرازیری، پیشنهاد می‌ کنیم که مرکز ثقل خود را طوری قرار دهید که بالای تنه پایینی شما قرار گیرد و برای به حداکثر رساندن تعادل، پدال‌ های خود را هم سطح نگهدارید.

اگر در نهایت از تعادل خارج شدید، افتادن آهسته و شدید می‌ تواند آسیب بیشتری نسبت به زمانی که روی زمین سر می خورید، به شما وارد کند. اگر از سرازیری پایین می روید، باید سعی کنید از لگن، آرنج و شانه‌ های خود محافظت کنید. به بدن خود اجازه دهید تا در طول لیز خوردن حرکت کند و سعی کنید آن را برای جذب انرژی متوقف نکنید. ممکن است بعد از لغزش با مقداری زخم و کوفتگی مواجه شوید اما احتمال شکستگی استخوان را با غلت زدن به معنای واقعی کلمه کاهش می دهید .

اگر از لیز خوردن و افتادن دوچرخه تان می ترسید، توصیه می ‌کنیم که از پدال های تخت استفاده کنید تا در صورت از دست دادن تعادل، پیاده ‌شدن از دوچرخه‌تان آسان ‌تر شود.

4. بدانید چه زمانی در خانه بمانید.

مهم ترین نکته این است که بهترین قضاوت خود را به کار بگیرید تا تصمیم بگیرید که آیا دوچرخه سواری در برف ارزشش را دارد یا نه! هر دوچرخه سواری آستانه متفاوتی برای تحمل دما و شرایطی دارد که در آن دوچرخه سواری می کند اما یادتان باشد زمانی که ضرورتی وجود ندارد بهتر است استراحت کنید. اگر به دلیل شرایط جاده یا آب و هوا مجبور به حذف یک تمرین باشید، با از دست دادن یک یا دو جلسه، هیچ آمادگی جسمانی را از دست نمی ‌دهید. اگر بیرون خطرناک به نظر می رسد، بهتر است آن روز را به استراحت اختصاص دهید یا به نحوی دیگر تمرین خود را انجام دهید.