همه چیز درباره دوشاخ دوچرخه [انواع دوشاخ و بررسی مزایا و معایب]

همه چیز درباره دوشاخ دوچرخه [انواع دوشاخ و بررسی مزایا و معایب] - آیبایک

همه چیز درباره دوشاخ دوچرخه [انواع دوشاخ و بررسی مزایا و معایب]

قصد داریم در این مقاله به معرفی و بررسی انواع دوشاخ دوچرخه بپردازیم و اصطلاحات اصلی و تخصصی آن ها را هم بررسی کنیم. پس اگر قصد دارید به طور کامل با انواع دوشاخ دوچرخه آشنا شوید، با ما همراه باشید.

 

دوشاخ دوچرخه چیست؟

دوشاخ دوچرخه بخشی از دوچرخه است که چرخ جلویی روی آن نصب شده و از طریق فرمان چرخانده می شود تا دوچرخه را هدایت کند. دوشاخ شامل لوله دوشاخ یا لوله کرپی (steerer tube)، تاج دوشاخ (crown)، پایه های دوشاخ (fork legs) و محور چرخ ها (dropout) است. بخشی که لوله دوشاخ و تاج دوشاخ به یکدیگر متصل می شوند در داخل فریم دوچرخه قرار می گیرد.

 

بخش های مختلف دوشاخ دوچرخه - آیبایک

 

بخش های مهم

در انتخاب دوشاخ دوچرخه سه بخش مهم وجود دارد که باید در نظر بگیرید:

طول لوله دوشاخ: برای فریم های بزرگ یا زمانی که می خواهید عمودی تر روی زین بنشینید و کمتر کمرتان را خم کنید، نیازمند فرمان های درازتر هستید که با داشتن لوله دوشاخ طولانی تر می توان از آن استفاده کرد.

طول پایه های دوشاخ: این بخش شامل طول ابتدای تاج دوشاخ تا محور چرخ هاست. این پارامتر برای تعیین اندازه چرخی که دوشاخ برای آن ساخته شده است، مهم است.

عرض محور اتصال: این بخش شامل فاصله محور چرخ از قسمت مرکزی محور فرمان است. می توانید در عکس زیر این موضوع را دقیق تر بررسی کنید. پارامتر محور اتصال تاثیر بسیار زیادی بر روی هندلینگ دارد که در ادامه این موضوع را بررسی می کنیم.

 

معرفی انواع دسته دنده دوچرخه [راهنمای کامل + مزایا و معایب]

 

انواع دوشاخ دوچرخه

چندین نوع دوشاخ دوچرخه وجود دارد که همگی آن ها دارای دو استاندارد اتصال دوشاخ و سه استاندارد برای اتصال ترمزها هستند. همچنین به طور کلی دو مدل دوشاخ با کمک فنر و بدون کمک فنر وجود دارد. بنابراین هنگام انتخاب یک دوشاخ دوچرخه، جدا از اندازه مورد نیاز (دوچرخه کودک، دوچرخه بزرگسال، دوچرخه کوهستان و غیره) مهم است بدانید که دوشاخ چگونه نصب می شود، کدام پایه های ترمز را دارد و آیا سیستم تعلیق دارد یا خیر!

 

به طور کلی 4 گروه استاندارد دوشاخ وجود دارد:

 

1. دوشاخ ساده

این مدل دوشاخ به صورت تخصصی زیر مجموعه دوشاخ های رزوه ای قرار می گیرد اما در ایران یک گروه جدا شناخته می شود. این مدل دوشاخ که به آن دوشاخ خشک هم می گویند در معنای ساده تر خود فاقد هرگونه کمک فنر و سیستم تعلیق می باشد.

از این نوع دوشاخ ها در دوچرخه های قدیمی، دوچرخه های کودک و شهری استفاده می شود که معمولا در جاده های کفی استفاده می شود. به دلیل نداشتن کمک فنر استفاده از آن در سایر گروه های دوچرخه و دوچرخه های حرفه ای توصیه نمی شود زیرا دفع ضربه های وارده از سمت زمین را به خوبی انجام نمی دهد.

 

نمونه یک دوشاخ ساده دوچرخه - آیبایک

 

2. دوشاخ کمک فنر دار

دوشاخ های کمک فنردار محبوب ترین نوع دوشاخ در بازار هستند. این دوشاخ ها به خاطر داشتن کمک فنر و سیستم تعلیق یکپارچه ضربه های وارده از سمت زمین را دفع می کند و باعث می شود آسیبی به دوچرخه سوار وارد نشود. همچنین سواری بسیاری نرمی را برای سوار خود ارائه می دهد.

دوشاخ های کمک فنردار می توانند ویژگی ها و امکاناتی مانند حالت تنظیمی، قفل شو و ریموت دار بودن را ارائه دهند که معمولا از آن ها در دوچرخه های حرفه ای استفاده می شود. ویژگی قفل شو بودن دوشاخ باعث می شود تا بتوانید کمک فنر دوشاخ را قفل کنید و در جاده های کفی رکاب بزنید و یا قفل آن را باز کنید تا در جاده ناهموار یا کوهستانی با خیال راحت تر رکاب بزنید. همچنین در دوشاخ های تنظیمی هم می توانید با توجه به وزن خود آن را تنظیم کنید تا میزان بازی دوشاخ را تغییر دهید. در دوشاخ های کمک فنر دار سیستم تعلیق به صورت یکپارچه با دوشاخ اقدام شده و باعث نرمی بیشتر حرکات و دفع ضربات می شود.

 

دوشاخ کمک فنر دار قفل شو تنظیمی - آیبایک

 

3. دوشاخ رزوه ای

این نوع دوشاخ دارای بست های برش خورده است که با مهره ای بر روی لوله دوشاخ پیچ شده است و دوشاخ را در جای خود نگه می دارد. این مهره خود با مهره ای دیگر که مهره قفلی نام دارد در جای خود ثابت می شود. مزیت این سیستم دوشاخ این است که ارتفاع فرمان به راحتی قابل تنظیم است به این صورت که یک پیچ باز می شود و دسته ها به بالا و پایین حرکت می کنند. کرپی رزوه ای داخل دوشاخ قرار می گیرد و با سیستم کویل در جای خود نگه داشته می شود.

بزرگترین عیب این دوشاخ ها این است که لوله دوشاخ با یک بست و یک پیچ در جای خود ثابت می شوند. این موضوع باعث می شود که رطوبت وارد شود و باعث زنگ زدن بشود و در نهایت عملکرد دوشاخ را مختل کند. همچنین می تواند در اثر زنگ زدن، بدون هیچ هشداری شل شود. قسمت بالای دوشاخ فقط از حرکت کرپی به چپ به راست جلوگیری می کند اما آن را محکم در جای خود نگه نمی دارد.

 

دوشاخ رزوه ای دوچرخه - آیبایک

 

4. دوشاخ بدون بست

در این سبک از دوشاخ، قسمت لوله دوشاخ داخل فریم قرار می گیرد سپس کرپی و فاصله دهنده ها روی هم قرار می گیرند تا لوله دوشاخ بیرون زده را بپوشانند. سپس در انتها یک کلاهک با یک پیچ وجود دارد که برای پیش بارگیری بلبرینگ های فرمان بسته شده است. پس از تنظیم پیش بار، دوشاخ با سفت کردن پیچ های کرپی (معمولاً دو عدد) در جای خود ثابت می شود. این سیستم به خوبی دوشاخ را سفت و محکم تنظیم می کند و همچنین کرپی را بسیار ایمن تر و محکم تر نگه می دارد.

 

یک نمونه دوشاخ بدون بست - آیبایک

 

سیستم اتصال ترمز

سه سیستم استاندارد وجود دارد. دوشاخ ها معمولاً از یک، گاهی دو و به ندرت هر سه استاندارد نصب ترمز را پشتیبانی می کنند. این استانداردها عبارتند از:

  • ترمزهای نصب شده در مرکز دوشاخ
  • ترمزهای نصب شده روی پایه های دوشاخ
  • ترمزهای دیسکی

 

راهنمای نصب و معرفی انواع گلگیر دوچرخه (راهنمای جامع گلگیر)

 

ترمزهای نصب شده در مرکز دوشاخ

این سیستم محبوب دوچرخه های قدیمی و (با تغییرات جزئی مهره های نصب) دوچرخه های جاده ای مدرن است. دوشاخ سازگار با این سیستم دارای سوراخی برای نصب ترمز است. همچنین این سوراخ تا 6 سانتی متر از طوقه فاصله دارد تا کالیپرهای ترمز به طوقه برسد.

در این نوع دوشاخ مهم است بدانید که قرار است چه اندازه ای از سایز چرخ را پشتیبانی کند. در صورت استفاده از چرخ کوچکتر، کالیپرهای ترمز ممکن است به طوقه نرسد. در صورت قرار دادن چرخ بزرگتر، ممکن است اصلا مناسب نباشد.

دوشاخ های مدرن دارای قسمت عقب فرورفته برای مهره‌ای هستند که کالیپرها را برای پیچاندن ثابت نگه می ‌دارد، در حالی که استانداردهای قدیمی دوشاخ به صورت عقب گرد است. این طراحی به دلیل سازگاری با ترمز اهمیت زیادی دارد.

 

 

به این مطلب از آیبایک امتیاز بدهید!
[کل: 0 میانگین: 0]

نظرات (1)

حسین

سلام
متشکر از مطلبتون
متاسفانه مطلب فاقد عکس است و درک مطلب بسیار مشکل میشه

نظر خود را بنویسید