دوچرخه با ترمز دیسکی بهتر است یا ترمز لقمه‌ ای؟

قطعا در حوزه دوچرخه سواری شما افرادی را مشاهده می کنید که با شور و شوق بسیار زیادی درباره ترمزهای دیسکی و لقمه ای بحث می کنند. این بحث ها و نکات گفته شده اغلب دلخواه بیان می شود و افراد صرفا سلایق خود را با یکدیگر در میان می گذارند. از آنجایی که این سوال خیلی از ما پرسیده می شود که “ترمز دیسکی بهتر است یا ترمز لقمه ای؟: ما هم تصمیم گرفتیم تا در مقاله ای کامل و بدون هیچ جانب‌داری مزایا و معایب هر کدام از این دو نوع ترمز را با هم بررسی کنیم و ببینیم که هر کدام برای چه شرایطی مناسب تر هستند؟

ترمز دیسکی بهتر است یا ترمز لقمه ای؟

آب و هوای مرطوب و بارانی

اجازه دهید از نقطه ای شروع کنیم که بسیاری از متخصصان ترمز دیسکی بحث خود را با این موضوع شروع می کنند. در رابطه با موضوع آب و هوا، یک نکته وجود دارد که همه افراد آن را پذیرفته اند و آن چیزی نیست جز اینکه ترمزهای دیسکی در آب و هوای مرطوب و بارانی عملکرد بهتری دارند.

این بدان معنا نیست که اگر ترمز های لقمه ای مانند ویبریک (V-Brake) داشته باشید قرار است در اولین بارش باران و در یکی از پیچ ها تصادف کنید، بلکه به این معنی است که قدرت کمتر و لغزش بیشتری در هوای بارانی دارند.

روش هایی وجود دارد که به کمک آن می توانید در هوای بارانی عملکرد ترمزهای لقمه ای خود را افزایش دهید. مثلا پدهایی وجود دارند که بر روی لنت (لقمه) شما قرار می گیرند و عملکرد آن ها را بهبود می بخشند.

البته یک نکته وجود دارد و آن این است که هنگام ترمزگیری با ترمزهای دیسکی در شرایط آب و هوایی نامساعد، طوقه شما ساییده نمی شود. این موضوع باعث می شود تا چرخ هایتان زودتر فرسوده شود چرا که عاملی وجود ندارد تا گل و لای قرار گرفته بر روی چرخ های شما را جدا کند، کاری که ترمزهای لقمه‌ای آن را به خوبی انجام می دهند.

چرخ های واقعی

یک نکته مثبتی درباره ترمزهای دیسکی وجود دارد که اغلب دوچرخه سواران آن را می دانند. زمانی که چرختان آسیب می بیند یا از حالت درست خود خارج می شود، همچنان می توانید دوچرخه تان را حرکت دهید و ترمز بگیرید.

مثلا برخورد با چاله ها ممکن است چرخ شما را از حالت صحیح خارج کند (کج کند). در این موقعیت اگر ترمز لقمه ای داشته باشید باید بتوانید آن را شل کنید تا به خانه برگردید اما اگر ترمز دیسکی داشته باشید می توانید به حرکت ادامه دهید و حتی به صورت کامل ترمز بگیرید.

نکته دیگری که وجود دارد و اغلب دوچرخه سواران آن را فراموش می کنند این است که می توانند در چنین شرایطی دیسک خود را از حالت True خارج کنند. اگر نمی دانید که چگونه باید این کار را انجام هید بهتر است سری به دفترچه راهنمای دوچرخه خود بزنید یا از نمایندگی دوچرخه خود آن را بپرسید.

دلیل خارج کردن از این حالت این است که وقتی به صورت مکرر ترمزگیری می کنید آن ها گرم می شوند و اگر در چنین شرایطی به چیزی برخورد کنید، احتمال خم شدن و آسیب دیدن دیسک ها بسیار بالا می رود. خبر خوب این است که با ابزارهای تخصصی ترمزهای دیسکی می‌ توانید دوباره آن‌ ها را صاف کنید اما در مواردی هم ممکن است نتوانید آن ها را به حالت اولیه‌شان برگردانید.

روغن ترمز یا کابل

اکثر افراد با ترمزهای لقمه ای بسیار راحت ترند چرا که سر و کارشان فقط با سیم ترمز است و به راحتی می توانند با آن ها سر و کله بزنند اما افرادی که از ترمز دیسک هیدرولیک استفاده می کنند همیشه در رابطه با سیم هیدرولیک و روغن هیدرولیک (مخصوصا آن هایی که مایع DOT دارند) نگران هستند. این روغن در برخی اوقات نشت می کند و بر روی فریم یا دوشاخ شما می ریزد. این مایع باعث می شود تا با گذشت زمان رنگ این بخش ها از بین برود و ظاهر دوچرخه تان را از بین ببرد.

همچنین این مایع به پوست شما آسیب می زند و ضرر بسیار زیادی دارد. در چنین مواقعی بهتر است دستتان را به چشمان خود نمالید. قطعا اگر از ترمزهای لقمه ای استفاده کنید، چنین مشکلاتی را تجربه نخواهید کرد.

البته می توانید هم از ترمزهای دیسک مکانیک استفاده کنید تا خیالتان راحت باشد. برخی افراد فکر می کنند که ترمزهای مکانیکی به اندازه ترمزهای هیدرولیکی قدرت ندارند اما یک تفکر اشتباه است. برخی افراد ممکن است ترمزهای مکانیکی خود را خوبی تنظیم نکرده باشند یا به درستی در بستر خود قرار نگرفته باشد. زمانی که این موضوعات را رعایت کنید خواهید دید که چه قدرتی دارند.

قطعات مصرفی

قطعات مصرفی مانند لنت، برای دوچرخه هایی با ترمز لقمه ای بسیار ارزان تر خواهند بود. البته لازم است بدانید که در ترمزهای دیسکی هم بین تعویض هایتان فاصله ای وجود دارد و اینگونه نیست که به طور مداوم نیاز به تعویض داشته باشید. اگر هم لنت های خود را به درستی تنظیم کنید می توانید مدت تعویض لنت هایتان را افزایش دهید.

یکی از اشتباهاتی که بسیاری از دوچرخه سواران در مسابقات سیکلوکراس یا گرول (Gravel) مرتکب می شوند این است که از پدهای جدید برای مسابقات استفاده می کنند. اگر از یک لنت جدید استفاده کنید و به خوبی آن را تنظیم نکرده باشید ممکن است بعد از مدتی رکاب زدن در گل و لای، از بین بروند. البته باز هم امکان دارد که در پایان کمی لنت برای شما باقی بماند اما به طور کلی غیر قابل استفاده می شوند. پس بهتر است از لنت هایی استفاده کنید که قبلا آن ها را تست کرده باشید.

سایز تایر

متوجه شده اید که دوچرخه لاستیک پهن تبدیل به ترند شده است. آن ها آینده دوچرخه های جدید را رقم می زنند و در حال حاضر شرکت ها و تولیدکننده ها دوچرخه های خود را بر این اساس تبلیغ می کنند. قطعا دوچرخه هایی که قابلیت تعویض لاستیک را داشته باشند در میان مردم محبوب تر می شوند.

ترمزهای دیسکی این عمل را آسان تر می کنند. تغییر اندازه لاستیک ها به هیچ عنوان بر روی عملکرد ترمزهای دیسکی تاثیر نمی گذارد و به راحتی با هر سایز لاستیکی خود را تطبیق می دهند.

ترمزهای لقمه ای برای افزایش سایز لاستیک محدودیت دارند و به راحتی نمی توانید سایز تایرهایتان را افزایش دهید. البته می توانید با تغییر ترمزهای لقمه ای معمولی خود به ویبریک (V-Brake) محدوده بیشتری را برای سایز تایرهای خود فراهم کنید.

در دوچرخه های سیکلوکراس از ترمزهای V-Brake استفاده می شود چرا که در مسابقات باید از سایزهای استاندارد تایر استفاده کنید. از آنجا که ترمزهای لقمه ای ویبریک برای مسابقات عملکرد فوق العاده ای دارند، پس یک انتخاب عالی برای افرادی است که می خواهند در مسابقات شرکت کنند.

اگر می ‌خواهید لاستیک‌ های بسیار پهنی بر روی دوچرخه کورسی، دوچرخه ‌کوهستانی یا دوچرخه‌ های سیکلوکراس خود قرار دهید، باید از ترمزهای دیسکی استفاده کنید.

همچنین باید دقت داشته باشید که در ترمزهای دیسکی اگر گل و لای شکاف های دیسک شما را مسدود کنند، مشکلات مختلفی ممکن است برایتان به وجود بیاید.

نتیجه گیری

همانطور که خواندید، هر دو ترمز لقمه ای و دیسکی نکات خوب و بدی دارند و ساده ترین پاسخ این است که خودتان کدام یک را ترجیح می دهید. باید ببینید که کدام یک از این دو نوع ترمز به سبک دوچرخه سواری شما نزدیک است و مشکلاتتان را برطرف می کند. اگر باز هم نتوانستید که از میان این دو نوع ترمز یکی را انتخاب کنید می توانید با ما در آیبایک تماس بگیرید تا کارشناسان ما به صورت کاملا رایگان شما را راهنمایی کنند.