5 توصیه اشتباهی که به دوچرخه سواران می‌شود!

افراد زیادی هستند که علاقه دارند فقط مشاوره دهند و به شما توصیه کنند که چه کاری انجام دهید و برایشان فرقی ندارد که به یک دوچرخه سوار توصیه کنند یا یک فرد معمولی. وقتی با یک تازه کار در میان خود مواجه می شویم، بسیاری از ما وارد حالت مربی گری می شویم و ناخواسته مانند یک شیر آتش نشانی شکسته شروع به بیرون ریختن توصیه ها و نکات غیر تخصصی می کنیم. متأسفانه، بسیاری از توصیه هایی که افراد می کنند مفید و صحیح نیستند.

به عنوان مثال، عرض لاستیک دوچرخه های جاده را در نظر بگیرید. سال ها تصور می شد که چون چرخ باریک تر است پس سریع تر هم است. البته منطقی منطقی به نظر می رسید چرا که هر چه لاستیک تماس کمتری با زمین داشته باشد، مقاومتش هم کمتر است، درست است؟ با این تفاوت که آزمایش ‌های دنیای واقعی نشان می‌ دهند که تایرهای کمی پهن‌ تر (حدود 25 میلی‌متر) در واقع سریع ‌تر از لاستیک‌های 22 یا 23 میلی‌ متری هستند. با این حال، ما به برخی از دوچرخه سواران باتجربه توصیه می کنم که باید از لاستیک های باریک تر با حداکثر 120 PSI استفاده کنند.

با توجه به اینکه ما هم خودمان زمانی یکی از دوچرخه سواران تازه وارد بودیم (شاید هنوز هم باشیم) و با توصیه های غیر تخصصی زیادی برخورد داشته‌ایم، برخی از توصیه های اشتباه و غیر مفید دوچرخه سواری را برایتان جمع آوری کرده‌ایم تا مسیر خود را به صورت درست طی کنید.

“هنگام پایین آمدن وزن خود را مدیریت کنید”

فناوری و تکنیک دوچرخه کوهستان از زمانی که برای اولین بار در دهه 80 و 90 میلادی مورد توجه قرار گرفت، تا الان بسیار تکامل یافته است. در آن زمان، به دلیل محدودیت ‌هایی که در هندسه قاب و تنه دوچرخه وجود داشت، باید وزن خود را در قسمت عقب متمرکز می کردید (یعنی باسن خود را در قسمت انتهای زین قرار می دادید)، به خصوص در فرودهای شیب دار، تا مرکز ثقل خود را پایین نگه دارید. با وجود سیستم تعلیق کامل مدرن، الان بهتر است بایستید، روی دوچرخه متمرکز شوید و از عضلات باسن خود برای حمایت استفاده کنید. شما باید احساس ثبات و تعادل داشته باشید. برای نمونه می توانید استایل‌ های حرفه‌ای‌ افرادی که در مسابقات MTB شرکت می کنند را ببینید.

“برای اینکه سریع تر حرکت کنید باید وزن کم کنید”

با یک نگاه به دوچرخه ‌سواران تور دو فرانس، متوجه می شوید که یان حرف هم دروغ است چرا که آن ها هم آنطور که به نظر می رسند لاغر نیستند. تقریباً هر مقاله ای را در مورد چگونگی صعود سریع تر بخوانید، رایج ترین توصیه این است که برای  افزایش نسبت قدرت به وزن خود، وزن غیر ضروری خود را کاهش دهید . با این حال، این توصیه برای همه ما مفید و یا بی خطر نیست. جیانا روبرژ، مربی دوچرخه ‌سواری  و دوچرخه ‌سوار حرفه‌ای سابق تیم زنان تایمکس، می‌گوید: «بسیاری از مردم به من گفتند که اگر وزنم را کم کنم، خیلی بهتر کار می کنم و سریع تر می توانم حرکت کنم. «زمانی که لاغر ‌کردم، خیلی مریض می‌ شدم و نمی ‌توانستم مسابقه بدهم. قلب و عزم راسخ شما می تواند بر پنج کیلوگرم اضافی تر غلبه کند (هر کسی که ایده آل  باشد). اگر می خواهید وزن کم کنید، حتما ابتدا با پزشک خود مشورت کنید تا یک برنامه غذایی و تمرینی مناسب برای شما تنظیم کند.

“دوچرخه سواری دو نفر در کنار هم ممنوع است”

این موردی است که ممکن است از بعضی از دوچرخه سواران نشنیده باشید، بلکه از رانندگانی شنیده باشید که همیشه در خیابان ها حضور دارند. در اکثر کشورها (مخصوصا ایران) شما از نظر قانونی مجاز به دوچرخه سواری دو نفره در کنار هم هستید. البته باید حواستان باشد اگر در کشوری به غیر از ایران دوچرخه سواری می کنید از این قانون قبل از سواری مطلع شوید. به عنوان مثال، در برخی کشورها، شما می توانید دو نفره در کنار هم دوچرخه سواری کنید البته در صورتی که یک مسیر دوچرخه به اندازه کافی عریض باشد که امکان دوچرخه سواری برای دو نفر را داشته باشد. به طور کلی، تا زمانی که مانع ترافیک نشوید، سوار شدن دو به دو مشکلی ندارد.

“باید تایرهای خود را تا آخر باد بزنید”

در مقاله های قبلی ما که درباره دوچرخه سواری برای تازه کاران صحبت کرده بودیم در رابطه با این موضوع مفصل حرف زده ایم و گفتیم که اکثر مردم تایرهای خود را در دوچرخه های جاده ای بیش از حد باد می زنند. میزان باد چرخ های شما باید در حدود 75 psi باشند. باد نکردن بیش از حد لاستیک‌ها باعث می‌ شود دسته دوچرخه و فرمان ثابت ‌تر باشند، دوچرخه سواری بسیار راحت تری داشته باشید، لرزش ‌های سطح بالا را از بین ببرد و به ترمز گرفتن دوچرخه در پیچ‌ ها کمک کند.

“برای برنده شدن در مسابقه به ابزار و وسایل مناسب و حرفه‌ای نیاز دارید”

روبرژ قهرمان بزرگ دوچرخه سواری می گوید: «در اولین مسابقه‌ام از کفش‌های معمولی دویدن، یک سویشرت کلاهدار بزرگ و دوچرخه‌ای که از یکی از دوستان قرض گرفته بودم، استفاده کردم. یک نفر به من گفت: “تو نمی توانی با این وضع مسابقه بدهی!” من فقط با آن وضع مسابقه ندادم بلکه در آن مسابقه پیروز شدم (و آن مسابقه، مسابقه قهرمانی ایالت دوچرخه سواری کوهستان نیویورک بود!). مردم سعی خواهند کرد به شما بگویند که باید چرخ‌های خود را کاملا باد بزنید، از بهترین لوازم دوچرخه استفاده کنید، دوچرخه ‌های آیرودینامیک‌ تری بخرید یا هر چیز دیگری، آن هم قبل از اینکه در اولین مسابقه ‌تان شرکت کنید. حقیقت ماجرا این است که تنها کاری که باید انجام دهید این است که حاضر شوید، اجازه دهید پاهایتان ارزش شما را ثابت کنند، و بقیه را در راه، در صورت نیاز، یاد خواهید گرفت.