افزایش خلاقیت کودکان + 10 توصیه کلیدی
یک تصور غلط رایج وجود دارد که بهترین راه برای افزایش خلاقیت کودکان این است که آن ها را رها کنید و اجازه دهید خودشان خلاقیت به خرج دهند. اگرچه مطمئناً درست است که کودکان به طور طبیعی کنجکاو هستند، اما برای توسعه ظرفیتهای خلاقیت خود و دستیابی به پتانسیل خلاقانه کامل نیاز به حمایت دارند و باید بدانیم که چه کاری انجام دهیم: چقدر آزادی بدهیم.، کی باید وارد شد، کی به عقب رفت، چه زمانی حرف بزنیم، چه زمانی بپرسیم، چه زمانی گوش کنیم.
ما نکاتی را برای والدین و معلمان توصیه میکنیم، زیرا مسائل اصلی برای پرورش خلاقیت یکسان است، چه در خانه باشید و چه در کلاس، فرقی نمی کند. چالش کلیدی، چگونگی «آموزش» خلاقیت به کودکان نیست، بلکه چگونگی ایجاد محیطی حاصلخیز است که در آن خلاقیت آنها ریشه دوانده، رشد کند و شکوفا شود.
این فهرست حول پنج جزء از آنچه ما آن را مارپیچ یادگیری خلاق می نامیم سازماندهی شده است، فرآیندی که کودکان را تشویق می کند تا آنچه را که می خواهند انجام دهند تصور کنند، پروژه هایی را از طریق بازی با ابزار و اسباب بازی های مختلف انجام دهند، ایده ها و خلاقیت های خود را با دیگران به اشتراک بگذارند و در مورد آن ها فکر کنند.
برای هر یک از این پنج جزء، ما دو نکته را پیشنهاد کردهایم. با این حال، این نکات تنها زیرمجموعه بسیار کوچکی از همه چیزهایی است که ممکن است برای پرورش خلاقیت کودکان وجود داشته باشد. آن ها را به عنوان یک نمونه معرف بررسی کنید و موارد بیشتری را از خود بیابید.
توصیههایی برای افزایش خلاقیت کودکان
1. مثال هایی را برای جرقه زدن ایده ها نشان دهید
یک صفحه خالی یا یک بوم خالی می تواند ترسناک به نظر برسد. مجموعه ای از مثال ها می تواند به جرقه زدن تخیل و افزایش خلاقیت کودکان کمک کند. روانشناسان و مربیان خلاقیت همیشه با نشان دادن پروژههای نمونه شروع می کنند تا حسی از آنچه ممکن است (پروژههای الهامبخش) و ایدههایی در مورد نحوه شروع (پروژههای آغازگر) ارائه دهند. آن ها طیف متنوعی از پروژه ها را به امید ارتباط با علایق شرکت کنندگان در کارگاه نشان می دهند.
البته، این خطر وجود دارد که کودکان به سادگی از نمونه هایی که می بینند تقلید یا کپی کنند. این برای شروع خوب است، اما فقط به عنوان یک شروع. آن ها را تشویق کنید تا مثال ها را تغییر دهند یا اصلاح کنند. به آن ها پیشنهاد دهید که علایق و ایده های شخصی خود را دخالت دهند. چه کاری ممکن است متفاوت انجام دهند؟ چگونه می توانند سبک خود را اضافه کنند و به علایق خود متصل شوند؟ چگونه می توانند آن را مال خود کنند؟
2. تشویق برای استفاده از لوازم بی استفاده
برای کمک به کودکان برای ایجاد ایدهی پروژهها، ما اغلب آن ها را تشویق میکنیم که با وسایل معمولی شروع کنند. همانطور که کودکان با آجرهای لگو بازی می کنند یا با مقوا کاردستی سرهم می کنند، ایده های جدیدی پدیدار می شود. آنچه که به عنوان یک فعالیت بی هدف آغاز شد، شروع یک پروژه گسترده می شود.
گاهی اوقات برای کودکان، فعالیتهای عملی کوچکی ترتیب میدهیم. به عنوان مثال، از بچه ها می خواهیم که چند آجر لگو را کنار هم بگذارند، سپس همین ساختار را به یکی از دوستان خود منتقل کنند تا چند آجر دیگر اضافه کند، سپس همانطور به صورت چرخشی ادامه دهند. پس از چند بار تکرار، کودکان اغلب ایده های جدیدی برای چیزهایی که می خواهند بسازند، دارند.
3. طیف گسترده ای از وسایل را ارائه دهید
کودکان عمیقاً تحت تأثیر اسباب بازی ها، ابزار و مواد موجود در دنیای اطراف خود هستند. برای درگیر کردن کودکان در فعالیتهای خلاقانه و افزایش خلاقیتشان، مطمئن شوید که آنها به تنوع گستردهای از وسایل برای طراحی، ساخت و کاردستی دسترسی دارند. فناوریهای جدید، مانند کیتهای رباتیک و چاپگرهای سهبعدی، میتوانند دامنه تولیدات کودکان را افزایش دهند، اما از وسایل سنتی غافل نشوید.
وسایل مختلف برای چیزهای مختلف خوب هستند. آجرهای لگو و چوب بستنی برای ساختمان سازی، نمد و پارچه برای پوشاک و لوازم تزئینی و ماشین شارژی یا موتور شارژی که حرکت می کنند و در تعامل هستند برای کودکان بسیار مناسب است. استفاده از سه چرخه کودک هم برای کسانی که می خواهند کودک یا نوزادشان از سنین پایین تر خلاقیت خود را گسترش دهد یک انتخاب فوق العادست.
4. همه انواع ساخت را در آغوش بگیرید
کودکان مختلف به انواع مختلف ساخت و ساز علاقه دارند. برخی از ساختن خانه و قلعه با آجرهای لگو لذت می برند، برخی از ساخت بازی و انیمیشن با اسکرچ لذت می برند، دیگران از ساختن جواهرات یا ماشین های مسابقه ای یا دسرها یا زمین های گلف مینیاتوری لذت می برند.
نوشتن شعر یا داستان کوتاه نیز نوعی ساختن است. کودکان می توانند از طریق تمام این فعالیت ها در مورد فرآیند طراحی خلاقانه بیاموزند. به کودکان کمک کنید نوع ساختنی را که برای آن ها سرگرم کننده و دوست داشتنی است را پیدا کنند. حتی بهتر، کودکان را تشویق کنید تا در انواع مختلف ساختن شرکت کنند. به این ترتیب، آن ها درک عمیق تری از فرآیند طراحی خلاقانه به دست خواهند آورد.
5. بر فرآیند تأکید کنید، نه محصول
بسیاری از بهترین تجربیات یادگیری زمانی اتفاق میافتد که افراد فعالانه درگیر ساختن چیزهایی هستند، اما این بدان معنا نیست که ما باید تمام توجه خود را روی چیزهایی که ساخته میشوند معطوف کنیم. حتی مهمتر از آن فرآیندی است که از طریق آن چیزها ساخته می شوند.
همانطور که کودکان روی پروژه ها کار می کنند، فرآیند و مسیر را برجسته کنید، نه فقط محصول نهایی را. از کودکان در مورد راهبردها و منابع الهام خود بپرسید. با ارج نهادن به آزمایش های شکست خورده به اندازه آزمایش های موفق، آن ها را تشویق کنید. زمانی را به کودکان اختصاص دهید تا مراحل میانی پروژه های خود را به اشتراک بگذارند و در مورد حرکات بعدی که قصد اجرای آن ها را دارند، بحث کنند.
6. زمان پروژه ها را افزایش دهید
کار کردن روی پروژههای خلاقانه برای کودکان زمان میبرد، بهخصوص اگر دائماً در حال دستکاری، آزمایش و کشف ایدههای جدید باشند (همانطور که امیدواریم انجام دهند). تلاش برای تحت فشار گذاشتن کودکان در محدودیت های یک دوره چند دقیقه ای مدرسه یا حتی چند دوره چند دقیقه ای در طول یک هفته، کل ایده کار روی پروژه ها را تضعیف می کند. ریسک پذیری و آزمایش را منع می کند و اولویت را برای رسیدن به پاسخ “درست” در زمان تعیین شده قرار می دهد. برای تغییر تدریجی، دوره های مضاعف را برای پروژه ها برنامه ریزی کنید. برای تغییر چشمگیرتر، روزها یا هفتههای (یا ماهها) خاصی را که دانشآموزان روی چیزی جز پروژههای مدرسه کار نمیکنند، کنار بگذارید.
7. نقش واسط را اجرا کنید
بسیاری از کودکان می خواهند ایده ها را به اشتراک بگذارند و در پروژه ها همکاری کنند، اما مطمئن نیستند که چگونه. شما می توانید نقش واسط را بازی کنید و به کودکان کمک کنید دیگران را برای کار پیدا کنند.
8. به عنوان یک همکار درگیر شوید
والدین و مربیان گاهی اوقات بیش از حد درگیر پروژه های خلاقانه کودکان می شوند، به کودکان می گویند چه کاری انجام دهند یا صفحه کلید را در دست می گیرند تا به آن ها نشان دهند که چگونه یک مشکل را برطرف کنند. دیگر والدین و مربیان اصلاً درگیر نمی شوند. یک نقطه شیرین در این بین وجود دارد، جایی که بزرگسالان و کودکان در پروژهها با یکدیگر همکاری میکنند. وقتی هر دو طرف متعهد به همکاری با یکدیگر باشند، همه چیزهای زیادی برای به دست آوردن دارند.
یک مثال عالی، ابتکار آموزش خلاق خانواده است که در آن والدین و فرزندان با هم در پروژههایی در مراکز اجتماعی محلی طی پنج جلسه کار میکنند. در پایان این تجربه، والدین و فرزندان به توانایی های یکدیگر احترام می گذارند و روابط تقویت می شود و همین موضوع باعث افزایش خلاقیت کودکان می شود.
9. سؤال (معتبر) بپرسید
غوطهور شدن در پروژهها برای کودکان بسیار خوب است، اما برای آنها نیز مهم است که به عقب برگردند تا در مورد آنچه اتفاق میافتد فکر کنند. میتوانید با پرسیدن سؤالاتی در مورد پروژههایشان، کودکان را به تأمل تشویق کنید. ما اغلب با این سوال شروع می کنیم: “چگونه به ایده این پروژه رسیدی؟” این یک سوال معتبر است: ما واقعاً می خواهیم بدانیم! این سؤال آن ها را وادار می کند تا در مورد آنچه که آن ها را برانگیخته و الهام گرفته است فکر کنند.
یکی دیگر از سوالات مورد علاقه ما: “چه چیزی برای شما شگفت انگیزتر بوده است؟” این سوال آن ها را از توصیف پروژه صرف دوری می کند و به سمت انعکاس تجربه خود سوق می دهد. اگر مشکلی در پروژهای پیش بیاید، اغلب میپرسیم: «میخواستی چه کار کنی؟» در توصیف کاری که میخواستند انجام دهند، اغلب متوجه میشوند که کجا اشتباه کردهاند، بدون اینکه نظر دیگری از ما داشته باشند.
10. افکار خود را به اشتراک بگذارید
اکثر والدین و معلمان تمایلی به صحبت با کودکان در مورد فرآیندهای فکری خود ندارند. شاید آن ها نمی خواهند نشان دهند که گاهی اوقات در افکار خود سردرگم یا نامطمئن هستند. اما صحبت کردن با کودکان در مورد فرآیند تفکر خود بهترین هدیه ای است که می توانید به آن ها بدهید.
برای کودکان مهم است که بدانند فکر کردن برای بزرگسالان و همچنین کودکان کار سختی است و شنیدن راهبردهای شما برای کار روی پروژه ها و فکر کردن به مشکلاتشان مفید است. با شنیدن بازتابهای شما، کودکان برای تفکر در مورد ایده های خود بازتر خواهند بود و الگوی بهتری از نحوه انجام آن خواهند داشت. کودکان خود را به عنوان شاگردهایی با تفکر خلاق تصور کنید. شما با نشان دادن و بحث در مورد اینکه چگونه این کار را انجام می دهید به آن ها کمک می کنید تا به متفکران خلاق تبدیل شوند.