ترفندهایی برای کوهنوردی یا تپه نوردی با دوچرخه

ترفندهایی برای کوهنوردی یا تپه نوردی با دوچرخه که بالا رفتن را برای شما آسان تر می کند.

تپه نوردی با دوچرخه، این استراتژی های ساده حتی سخت ترین صعودها را بسیار آسان تر می کند.

شما می توانید یک جفت ریه قوی داشته باشید که روی بدنه‌ای از چهار هیولا سواری می کنید و همچنان در سربالایی بدون هیچ مشکلی و با رویکرد و تکنیک مناسب بالا می روید. استادان دوچرخه کوهستان با استفاده از این استراتژی های هوشیارانه همراه با فناوری هوشمندانه با ظرافت و راحتی از کوه ها بالا می روند. در اینجا این تکنیک ها را برایتان بازگو خواهیم کرد.

سوختتان را تامین کنید

اگر مدتی از غذا خوردنتان می گذرد یا اگر برای یک صعود طولانی مدت آماده می شوید، قبل از شروع به خودتان سوخت (غذا و خوراکی های مقوی) تزریق کنید چرا که باعث می شود مغز و ماهیچه‌های شما انرژی خوبی دریافت کنند. خوردن یک موز یا غلات مقوی مانند پسته و بادام بسیار آسان‌تر از زمانی است که دچار افت فشار می شوید، کنترل دوچرخه خود را از دست می دهید و سرگیجه باعث می شود که به نحو خیلی بدی روی زمین کشیده شوید (البته بلا به دور ?)

به نور فکر کن، با آرامش سوار شو

این مورد تکنیکی است که یکی از بزرگ ترین متخصصان کوهنوردی، اندی اپل گیت که اسم این تکنیک را کوه نوردی چیگونگ ابداع کرده است. تکنیکی است که تفکر مثبت را با آرامش ترکیب می کند و باعث می شود از لحاظ روانی در حالت بهتری قرار بگیرید.

همانطور که به صعود نزدیک می شوید، به افکار “سبک” فکر کنید مانند ابرها، پرندگان، فرشتگان، هر چیزی که فضای ذهن شما را روشن می کند. در مرحله بعد، از صورت خود شروع کنید و به تدریج بدن خود را به سمت پاهای خود ریلکس کنید، مطمئن شوید که هر گونه تنش غیرضروری را از بین ببرید، به خصوص در شانه ها که باید به سمت پایین و ریلکس باشند و دستان خود را که باید فرمان دوچرخه را راحت بگیرید (خیلی شل نباشد ولی فشاری هم نیاورید). اپل گیت می‌گوید: ((شما باید بالاتنه‌تان آنقدر آرام و ریلکس باشد که اگر کسی از کمر به بالا به شما شلیک کند، نتواند تشخیص دهد که در حال کوهنوردی یا تپه نوردی با دوچرخه هستید یا در حال خونریزی و افتادن.))

هنگام ایستادن نیز همان حالت آرام و ریلکس را اعمال کنید. شانه های خود را به صورت مربع و رو به جلو نگه دارید، انگار که لیوان های آب را روی آن ها قرار است به حالت تعادل نگهدارید. از انداختن این لیوان از این طرف به آن طرف خودداری کنید، زیرا این کار باعث هدر رفتن انرژی می شود و شما را مانند یک فرد که قدرت متعادل کردن خود را ندارد نشان می دهد.

مرکز قدرت خود را حفظ کنید

برای آرام کردن ذهن و رساندن خون تازه و اکسیژن دار به پاهایتان مهم است که نفس عمیق و کامل بکشید. این کار را با صاف نگه داشتن کمر و باز نگه داشتن قفسه سینه انجام دهید تا حداکثر جریان هوا را به ریه هایتان برسانید. بازوهایتان را شل کنید تا آرنج‌هایتان در حالت ریلکس قرار بگیرند. هنگامی که زمان توقف فرا رسید دنده خود را عوض کنید و روی پدال بایستید تا از کاهش انرژی بیشتر کاسته شود سپس بایستید و قسمت پشتی باسن خود را روی زین قرار دهید و وزن خود را در مرکز روی براکت پایین نگه دارید.

تناسب دوچرخه خود را حفظ کنید

از خم شدن زیاد به جلو خودداری کنید، زیرا وزن عقب را از بین می برد و می تواند باعث لغزش شما شود یا باعث شود دوچرخه‌تان ناخواسته از کنترل شما خارج شود و لیز بخورد که برای هر سواری که ممکن است در نزدیکی شما باشد هم بسیار خطرناک است. باید احساس کنید که کمی روی پدال ها می دوید و به دوچرخه اجازه می دهید به آرامی، اما نه بیش از حد، از این طرف به سمت دیگر جابجا شود.

به پاهای خود یک دست کمک بدهید

وقتی شیب به حدی تند شد که فکر می کردید ممکن است بلغزید و بیفتید، آرنج‌های خود را به پهلو خم کنید، بالاتنه خود را به سمت فرمان فرو ببرید و با هر حرکت به سمت پایین فرمان را به آرامی اما محکم به سمت خود بکشید. این به شما امکان می دهد انرژی را از قسمت فوقانی بدن خود از طریق هسته بدن به پاهای خود منتقل کنید تا به شما در حرکت به جلو کمک کند.

سریع تر از آنچه شروع می کنید به پایان برسانید

سعی نکنید یک غول را با حمله به پاهایش بکشید، شما باید به سمت سر آن حمله کنید. این را تا تپه نوردی بعدی با دوچرخه خود به یاد داشته باشید. به جای حمله به پای صعود و خسته شدن قبل از رسیدن به قله، سعی کنید این توان را در ابتدا برای خود ذخیره کنید سپس با نزدیک‌تر شدن به قله، سرعت خود را افزایش دهید و به بالای آن حمله کنید. این موضوع باعث می شود انرژی بسیار زیادی برای خود ذخیره کنید و بتوانید تا انتهای مسیر و فتح قله ادامه دهید آن هم با بیشترین بازدهی!

حواس پرتی!

قطعا در طول مسیر خیال پردازی می کنید، آهنگ های شادی که در سرتان رژه می روند را می خوانید و به غذا و نوشیدنی خوب ناهار یا شام فکر می کنید در هر صورت با وجود طولانی بودن روز و سخت بودن آن باعث می شود که از لحاظ فکری در خود غرق شوید. این موضوع باعث می شود که حالت های توهمی شکل در شما شکل بگیرند یا اصلا چشم هایتان به خوبی مسیر و موانع را نبینند و حواستان پرت شود در اینجا بهترین کار استفاده از لوازم کمک بصری دوچرخه سواری است که بسیار به شما کمک خواهد کرد.

چگونه انگیزه بگیریم

در آمریکا و کشورهای اروپایی تورهای کوهنوردی یا تپه نوردی با دوچرخه برگذار می شوند و کسانی که در این تورها شرکت می کنند عکس عزیزان از دست رفته خود را روی فرمان دوچرخه قرار می دهند تا برای آن ها انگیزه باشد. در سال گذشته این افراد عکس کسانی را که علیه سرطان جنگیده بودند (فرقی نداشت که پیروز شده بودند یا شکست خورده بودند) بر روی دوچرخه خود قرار دادند تا از ان ها الهام بگیرند. حتی دوچرخه سواران بسیار حرفه‌ای برای انگیزه بیشتر، عکس ها و پیام های الهام بخش را روی دوچرخه خود می چسبانند. همانطور که جرمی پاورز دوچرخه‌ سوار حرفه‌ای زمانی به دوچرخه‌ سواری دیگر گفت، در حالی که همه چیز در شرایط بدی قرار دارد این پیام ها و عکس ها به شما چیزی می‌دهد که بجز درد پاهایتان روی آن تمرکز کنید.